aktualności
23 V certyfikaty otrzymało kilka dużych hitów. Zapachniało latem za sprawą "srebra" dla Summer Calvina Harrisa i She Looks So Perfect australijskiego "gitarowego boysbandu" 5 Seconds of Summer. W kwietniu był to singlowy numer jeden w Wlk. Brytanii, jednak jak na razie nie doczekał się kolejnego certyfikatu. Z drugiej strony, nie był to ostatni tegoroczny przebój tej grupy. Złotem pokrył się zremiksowany przez Robina Schulza utwór Waves holenderskiego rapera Mr. Probza. Jeden z nielicznych kawałków, którym udało się w tym roku przebywać przez dwa tygodnie na szczycie brytyjskich notowań (w maju) 4 VII po doliczeniu streamingu uzyskał status platynowego.
Na nowych regułach mocno skorzystał szwedzki DJ Avicii. Na początku lipca cieszył się ze srebrnych nagród dla Silhouettes (25 pozycja w 2012) i Addicted to You (14 wiosną 2014), zaś 30 maja z platyny dla Hey Brother (2 miejsce jesienią 2013). To jego trzeci taki sukces po Levels (4 lokata zimą 2011) i podwójnie platynowym Wake Me Up z wokalem Aloe Blacca (3 tyg. na prowadzeniu latem 2013, 57 tyg. w top 75!) Listę sukcesów uzupełnia złote I Could Be The One z Nickym Romero (numer jeden zimą 2013) i srebrne You Make Me (5 jesienią 2013). Tim Bergling sprzedał już więc na Wyspach ok. 3,5 mln singli!
Za to na pewno zbyt wiele satysfakcji nie przysporzyła Kylie Minogue srebrna płyta za Kiss Me Once (2 miejsce wiosną 2014). Wiele wskazuje na to, że przez dłuższy czas będzie to jeden z 4 jej albumów, którym nie udało się uzyskać wyższego nakładu (do tej pory największy sukces spośród nich uzyskał Showgirl Homecoming Live - 7 w 2007). Wcześniej była aktorka telewizyjna zanotowała takie bestsellery, jak 6-krotnie platynowy Kylie! - The Album (6 tygodni na szczycie latem 1988, 67 tyg. w top 75), wielki powrót, jakim był 5-krotnie platynowy Fever (2 tygodnie na prowadzeniu jesienią 2001, 70 tyg. w top 75), 4-platynowy Enjoy Yourself (numer 1 jesienią 1989) i potrójnie platynowa Ultimate Kylie (4 zimą 2004). Platyna przez dłuższy czas była dla Australijki codziennością, czego dowodem Kylie's Greatest Hits (szczyt jesienią 1992), Light Years (2 jesienią 2000), Greatest Hits 87-92 (20 w 2002), Body Language (6 w 2003), X (4 zimą 2007) i Aphrodite (1 latem 2010). Złotem pokryły się Rhythm of Love (9 w 1990), Kylie Minogue (4 pozycja jesienią 1994) i The Abbey Road Sessions (2 jesienią 2012). Nawet jeśli dotarliśmy już do momentu wyczerpania pomysłów, to imponująca kartoteka jak na pop-dance.
archiwum
Lil' Wayne to jeden z najpopularniejszych amerykańskich raperów ostatnich lat. W Wlk. Brytanii podobnie jak wielu swoich kolegów jest znany głównie z featuringów (ostatnio u Chrisa Browna). Solowo udało mu się zdobyć złotą płytę za Tha Carter III (23 pozycja w 2008) i srebrną za Tha Carter IV (8 w 2011). W kategorii singli jako artysta główny po raz pierwszy został wyróżniony 23 V za Mirror (17 lokata w 2012) z udziałem innego króla "featów" - Bruno Marsa. 4 VI okazało się, że liczba zarejestrowanych streamingów uprawniała do srebrnego krążka również Lollipop ze Static Major (26 w 2008).
W tym tygodniu również pojawia się kącik ciężkiego grania, a w nim znany również jako reżyser horrorów Rob Zombie, który potrzebował aż 16 lat, aby uzyskać srebrną płytę za Hellbilly Deluxe (37 w 1998). Wcześniej amerykański metalowiec był liderem grupy White Zombie, której Astro Creep 2000 (25 w 1995) dorobił się w Wlk. Brytanii złota.
rozmaitości
- srebrna płyta dla składanki pod dumnym tytułem Now That's What I Call 21st Century! z kwietnia 2014. Ale to już było, pewnie jeszcze wróci...
suplement - certyfikaty wybranych artystów obecnych na playliście Dziesięć piosenek lat 80. z atomową Apokalipsą w tle
Alphaville - w Zjednoczonym Królestwie zespół jednego przeboju: Big in Japan (8 pozycja latem 1984), ale nie był to szlagier na miarę certyfikatu
Frankie Goes to Hollywood - fenomen marketingowy i interesujący eksperyment artystyczny opisywany już na wiele sposobów. Debiutancki singiel Relax (5 tygodni na szczycie, okrągły rok w top 75 w trwającym od listopada 1983 pierwszym podejściu, po dziesięciu latach zaliczył jeszcze 7 tygodni uwieńczonych 5 lokatą) osiągnął rzadki w tamtych czasach platynowy status, Two Tribes (aż 9 tygodni prowadzenia w połowie 1984) i The Power of Love (numer jeden zimą 1984) - złoty, a Rage Hard (4 na koniec lata 1986) i Welcome to the Pleasuredome (2 wiosną 1985) - srebrny. Album pod tym ostatnim tytułem trzy razy pokrył się platyną (szczyt jesienią 1984, 66 tyg. w top 75). Liverpool (5 jesienią 1986) poprzestał na złocie, podobnie jak Bang!... The Greatest Hits of Frankie Goes to Hollywood (4 jesienią 1993).
Holly Johnson - Do niedawna dzięki platynowemu Blast był jednym z wyjątkowo eksponowanych albumowych one hit wonderów w tym kraju (numer 1 wiosną 1989, poza tym żadnego krążka w Top 100). W tym tygodniu dzięki Europie udało mu się przełamać tę spowodowaną w dużej mierze wykryciem wirusa HIV w jego organizmie klątwę. Z Blast pochodzą dwa srebrne single: Love Train z gitarową solówką Briana Maya (4 zimą 1989) i Americanos (ta sama lokata kwartał później).
Nik Kershaw - obydwa jego powszechnie znane albumy: Human Racing (5 miejsce wczesną wiosną 1984, 61 tyg. w top 75) i The Riddle (8 w 1984) pokryły się platyną, kolejny - Radio Musicola (47 w 1986), tylko srebrem. Piosenkarz miał też trzy srebrne single. Jak łatwo można się domyślić były to: Wouldn't It Be Good (4 miejsce zimą 1984), I Won't Let the Sun Go Down on Me (2 latem 1984) i The Riddle (3 jesienią 1984). Przykre, że mimo kolejnych prób ten nieco niedoceniony artysta od czasów mojego niemowlęctwa nie odniósł żadnego sukcesu.
Orchestral Manoeuvres in the Dark (OMD), nawiasem pisząc ulubieńcy mojej mamy - The Best Of (2 lokata na przedwiośniu 1988) wydaje mi się niepełny, jednak aż trzy razy pokrył się platyną. Brytyjska publika była chyba podobnego zdania, ponieważ kolejny album liverpoolczyków (3 pozycja wiosną 1991) również uzyskał platynowy status, podobnie jak uważane za największego osiągnięcia kapeli Architecture & Morality (3 jesienią 1981). OMD doczekało się także 5 złotych i 3 srebrnych płyt oraz 4 srebrnych singli: Enola Gay (8 miejsce w 1980), Souvenir (3 latem 1981), Joan of Arc (5 jesienią 1981) i Maid of Orleans (The Waltz Joan of Arc) (4 na początku 1982).
Sandra - W 1988 r. dotarła do 45 miejsca UK Charts ze swoją wersją Everlasting Love. Dużą popularność osiągnęła dopiero jako głos Enigmy.
The Clash - klasycy punka doczekali się dwóch platynowych płyt: London Calling (9 lokata w 1979) i The Singles (13 w 2007) oraz platynowego DVD Rude Boy - the Movie (film dokumentalny z 1980). Kultowy imienny debiut (12 pozycja w 1977) to jedna z ich pięciu złotych płyt, mieli także pięć srebrnych. Najwyżej na liście, bo do 2 miejsca dotarły Give 'Em Enough Rope w 1978 (złoto) i Combat Rock w 1982 (srebro). Żadnego certyfikatu nie otrzymała reedycja Should I Stay or Should I Go z 1991, która dzięki reklamie Levi's dotarła na szczyt listy singli.
The Jam - szczegóły w odc. 19
Ultravox - popularni w Polsce wykonawcy new romantic mieli wyjątkowo stabilną karierę. Wliczając narzucony przez marketingowców alias Midge Ure & Ultravox zaliczyli sześć złotych płyt i tylko jedną srebrną. "Hajlajtami" pozostają potrójnie platynowa The Collection (2 pozycja jesienią 1984, 53 tyg. w top 75) i platynowa Vienna (3 miejsce latem 1980, 72 tyg. w top 75). Tytułowy singiel z tego krążka (wicelider na początku 1981) pokrył się złotem, a All Stood Still (8 w 1981) i Hymn (11 w 1982) - srebrem. Jako Ultravox podpisany jest w bazie BPI również srebrny singiel Midge Ure'a If I Was (1 miejsce jesienią 1985).
Jeżeli Blondie, Morrissey i Tears For Fears do końca tego roku nie otrzymają żadnego certyfikatu, zajmę się nimi w jednym z kolejnych suplementów.
W następnym odcinku: wciąż aktualny numer jeden na Filipinach oraz hejterzy Van Halen :)
archiwum
Lil' Wayne to jeden z najpopularniejszych amerykańskich raperów ostatnich lat. W Wlk. Brytanii podobnie jak wielu swoich kolegów jest znany głównie z featuringów (ostatnio u Chrisa Browna). Solowo udało mu się zdobyć złotą płytę za Tha Carter III (23 pozycja w 2008) i srebrną za Tha Carter IV (8 w 2011). W kategorii singli jako artysta główny po raz pierwszy został wyróżniony 23 V za Mirror (17 lokata w 2012) z udziałem innego króla "featów" - Bruno Marsa. 4 VI okazało się, że liczba zarejestrowanych streamingów uprawniała do srebrnego krążka również Lollipop ze Static Major (26 w 2008).
W tym tygodniu również pojawia się kącik ciężkiego grania, a w nim znany również jako reżyser horrorów Rob Zombie, który potrzebował aż 16 lat, aby uzyskać srebrną płytę za Hellbilly Deluxe (37 w 1998). Wcześniej amerykański metalowiec był liderem grupy White Zombie, której Astro Creep 2000 (25 w 1995) dorobił się w Wlk. Brytanii złota.
rozmaitości
- srebrna płyta dla składanki pod dumnym tytułem Now That's What I Call 21st Century! z kwietnia 2014. Ale to już było, pewnie jeszcze wróci...
suplement - certyfikaty wybranych artystów obecnych na playliście Dziesięć piosenek lat 80. z atomową Apokalipsą w tle
Alphaville - w Zjednoczonym Królestwie zespół jednego przeboju: Big in Japan (8 pozycja latem 1984), ale nie był to szlagier na miarę certyfikatu
Frankie Goes to Hollywood - fenomen marketingowy i interesujący eksperyment artystyczny opisywany już na wiele sposobów. Debiutancki singiel Relax (5 tygodni na szczycie, okrągły rok w top 75 w trwającym od listopada 1983 pierwszym podejściu, po dziesięciu latach zaliczył jeszcze 7 tygodni uwieńczonych 5 lokatą) osiągnął rzadki w tamtych czasach platynowy status, Two Tribes (aż 9 tygodni prowadzenia w połowie 1984) i The Power of Love (numer jeden zimą 1984) - złoty, a Rage Hard (4 na koniec lata 1986) i Welcome to the Pleasuredome (2 wiosną 1985) - srebrny. Album pod tym ostatnim tytułem trzy razy pokrył się platyną (szczyt jesienią 1984, 66 tyg. w top 75). Liverpool (5 jesienią 1986) poprzestał na złocie, podobnie jak Bang!... The Greatest Hits of Frankie Goes to Hollywood (4 jesienią 1993).
Holly Johnson - Do niedawna dzięki platynowemu Blast był jednym z wyjątkowo eksponowanych albumowych one hit wonderów w tym kraju (numer 1 wiosną 1989, poza tym żadnego krążka w Top 100). W tym tygodniu dzięki Europie udało mu się przełamać tę spowodowaną w dużej mierze wykryciem wirusa HIV w jego organizmie klątwę. Z Blast pochodzą dwa srebrne single: Love Train z gitarową solówką Briana Maya (4 zimą 1989) i Americanos (ta sama lokata kwartał później).
Nik Kershaw - obydwa jego powszechnie znane albumy: Human Racing (5 miejsce wczesną wiosną 1984, 61 tyg. w top 75) i The Riddle (8 w 1984) pokryły się platyną, kolejny - Radio Musicola (47 w 1986), tylko srebrem. Piosenkarz miał też trzy srebrne single. Jak łatwo można się domyślić były to: Wouldn't It Be Good (4 miejsce zimą 1984), I Won't Let the Sun Go Down on Me (2 latem 1984) i The Riddle (3 jesienią 1984). Przykre, że mimo kolejnych prób ten nieco niedoceniony artysta od czasów mojego niemowlęctwa nie odniósł żadnego sukcesu.
Orchestral Manoeuvres in the Dark (OMD), nawiasem pisząc ulubieńcy mojej mamy - The Best Of (2 lokata na przedwiośniu 1988) wydaje mi się niepełny, jednak aż trzy razy pokrył się platyną. Brytyjska publika była chyba podobnego zdania, ponieważ kolejny album liverpoolczyków (3 pozycja wiosną 1991) również uzyskał platynowy status, podobnie jak uważane za największego osiągnięcia kapeli Architecture & Morality (3 jesienią 1981). OMD doczekało się także 5 złotych i 3 srebrnych płyt oraz 4 srebrnych singli: Enola Gay (8 miejsce w 1980), Souvenir (3 latem 1981), Joan of Arc (5 jesienią 1981) i Maid of Orleans (The Waltz Joan of Arc) (4 na początku 1982).
Sandra - W 1988 r. dotarła do 45 miejsca UK Charts ze swoją wersją Everlasting Love. Dużą popularność osiągnęła dopiero jako głos Enigmy.
The Clash - klasycy punka doczekali się dwóch platynowych płyt: London Calling (9 lokata w 1979) i The Singles (13 w 2007) oraz platynowego DVD Rude Boy - the Movie (film dokumentalny z 1980). Kultowy imienny debiut (12 pozycja w 1977) to jedna z ich pięciu złotych płyt, mieli także pięć srebrnych. Najwyżej na liście, bo do 2 miejsca dotarły Give 'Em Enough Rope w 1978 (złoto) i Combat Rock w 1982 (srebro). Żadnego certyfikatu nie otrzymała reedycja Should I Stay or Should I Go z 1991, która dzięki reklamie Levi's dotarła na szczyt listy singli.
The Jam - szczegóły w odc. 19
Ultravox - popularni w Polsce wykonawcy new romantic mieli wyjątkowo stabilną karierę. Wliczając narzucony przez marketingowców alias Midge Ure & Ultravox zaliczyli sześć złotych płyt i tylko jedną srebrną. "Hajlajtami" pozostają potrójnie platynowa The Collection (2 pozycja jesienią 1984, 53 tyg. w top 75) i platynowa Vienna (3 miejsce latem 1980, 72 tyg. w top 75). Tytułowy singiel z tego krążka (wicelider na początku 1981) pokrył się złotem, a All Stood Still (8 w 1981) i Hymn (11 w 1982) - srebrem. Jako Ultravox podpisany jest w bazie BPI również srebrny singiel Midge Ure'a If I Was (1 miejsce jesienią 1985).
Jeżeli Blondie, Morrissey i Tears For Fears do końca tego roku nie otrzymają żadnego certyfikatu, zajmę się nimi w jednym z kolejnych suplementów.
W następnym odcinku: wciąż aktualny numer jeden na Filipinach oraz hejterzy Van Halen :)
platynowy singiel od 4 VII 2014
ciekawy wpis, pozdrawiam
ReplyDelete