aktualności
Sam Smith przypomina, że w dużej mierze jest to jego rok. 30 V jego debiutancki album In the Lonely Hour otrzymał srebrny status. Znacznie większy sukces osiągnął wówczas inny będący na topie balladzista. John Legend mógł cieszyć się platynowym singlem za niezniszczalne All of Me (2 pozycja na liście, na razie 36 tyg. w top 75). To dopiero jego drugi większy sukces w Wlk. Brytanii po srebrnym Ordinary People (4 miejsce wiosną 2012). Dla porównania w USA All of Me jest już 8-krotną platyną, Tonight (Best I Ever Had) i Green Light uzyskały platynowy status, a Ordinary People - złoty. Spośród bardziej tanecznych wykonawców platynowym stał 30 V album True mającego zresztą wykraczające poza EDM ambicje Aviciiego (2 miejsce jesienią 2013, na razie 46 tyg. w top 75), a srebrem pokrył się wydawałoby się skazany na stricte blogową popularność zremiksowany przez Hippie Sabotage singiel szwedzkiej wokalistki Tove Lo Stay High (6 pozycja wiosną 2014).
archiwum
Amerykański zespół Train to dla wielu symbol upadku z wyżyn inspirowanej bluesem alternatywy na dno zatrącającego o kabaret mainstreamu. Trzeba jednak pamiętać, że Kalifornijczycy nigdy nie byli największymi eksperymentatorami w swoim kraju, a pod względem komercyjnym na pewno wiedzieli co robią, gdyż uhonorowany 30 V złotem singiel Drops of Jupiter (Tell Me) (10 miejsce w 2001, powroty do top 75 w 2012 i 2014) to już ich trzeci taki sukces po późniejszych Hey, Soul Sister (18 lokata w 2010, ale aż 39 tyg. w top 75 w trzech podejściach) i Drive By (6 wiosną 2012). Dokładnie tak samo wyglądają albumowe statystyki tej grupy. Złoto za Drops of Jupiter (8 miejsce w 2001), Save Me, San Francisco (33 w 2010) i California 37 (9 w 2012). Niedawno wydanemu Bulletproof Picasso mimo wyrównania 9 pozycji może być trudno o taki wynik, ponieważ tym razem zabrakło siły przebicia na rynku singli. Jeszcze mocniej rysują się różnice między dwoma etapami kariery biorąc pod uwagę wyniki na rynku amerykańskim, gdzie przed 2009 Train miał dwa złote single - Drops of Jupiter i Calling All Angels, zaś po comebacku prawie każda ich mała płytka zdobywała taki status, Hey, Soul Sister - 6-krotnie platynowy, a Drive By - potrójnie platynowy.
suplement - podsumowanie certyfikatów wybranych artystów z playlisty na czas kryzysu
Bruce Roberts - nic
Daggers - o Hurts było w odc. 29
Hard-Fi - W porównywaniu z tym, jak często ich kiedyś słuchałem, niewiele: podwójna platyna za Stars of CCTV (okrągły rok w top 75 od lipca 2005, szczyt po przecenie zimą 2006), złoto za Once Upon a Time in the West (1 jesienią 2007, ale wypadło z listy już po 9 tygodniach). Byli w pierwszej dziesiątce singli z Hard to Beat (9 w 2005) i Suburban Knights (7 w 2007).
Paul Young - potrójnie platynowa płyta za No Parlez (5 tygodni na prowadzeniu latem 1983, 119 tyg. w top 75) i From Time to Time – The Singles Collection (szczyt jesienią 1991), podwójna platyna za Secret of Association (szczyt wiosną 1985, 49 tyg. w top 75), platyna za Between Two Fires (4 jesienią 1986), złoto za Other Voices (4 późną wiosną 1990). Złote single za Wherever I Lay My Hat (That's My Home) (3 tyg. "rządów" na koniec wiosny 1983) i Love of the Common People (2 jesienią 1983), srebrne za Come Back and Stay (4 na progu jesieni 1983), Everything Must Change (9 w 1984) i Every Time You Go Away (4 na przedwiośniu 1985). Bardzo ciekawy, choć dołujący przebieg kariery: sześć singli w top 10 w niecałe trzy lata, single w top 75 do 1997, ale do pierwszej dziesiątki wrócił tylko jako partner Zucchero w Senza Una Donna (Without a Woman) w 1991. Skądinąd ta piosenka była strasznie ogrywana jeszcze w moich latach licealnych, a może i studenckich, a teraz chyba prawie nikt jej nie gra.
Shine 2009 - łatwo zgadnąć
Simply Red - podsumowanie w odc. 4
Tavares - srebrne single za Heaven Must Be Missing an Angel i Don't Take Away the Music (4 miejsce odpowiednio latem i jesienią 1976), srebrna płyta za The Best Of (39 lokata w 1978)
Yazz & the Plastic Population - złoty singiel za The Only Way Is Up (pięć tygodni na szczycie latem 1988), srebrny za Stand Up for Your Love Rights (2 jesienią 1988), podwójnie platynowa płyta za Wanted (3 pozycja jesienią 1988)
Zebra and Snake - jak Shine 2009
Z podsumowaniami Take That, Pet Shop Boys, Wet Wet Wet i ewentualnie wymienionej jako autorka coveru Cher na razie się wstrzymam. Ci pierwsi na pewno trafią do któregoś z zimowych odcinków, ponieważ przygotowują nową płytę, reszta pewnie znajdzie się w jednym z następnych suplementów
suplement - podsumowanie certyfikatów wybranych artystów z playlisty na czas kryzysu
Bruce Roberts - nic
Daggers - o Hurts było w odc. 29
Hard-Fi - W porównywaniu z tym, jak często ich kiedyś słuchałem, niewiele: podwójna platyna za Stars of CCTV (okrągły rok w top 75 od lipca 2005, szczyt po przecenie zimą 2006), złoto za Once Upon a Time in the West (1 jesienią 2007, ale wypadło z listy już po 9 tygodniach). Byli w pierwszej dziesiątce singli z Hard to Beat (9 w 2005) i Suburban Knights (7 w 2007).
Paul Young - potrójnie platynowa płyta za No Parlez (5 tygodni na prowadzeniu latem 1983, 119 tyg. w top 75) i From Time to Time – The Singles Collection (szczyt jesienią 1991), podwójna platyna za Secret of Association (szczyt wiosną 1985, 49 tyg. w top 75), platyna za Between Two Fires (4 jesienią 1986), złoto za Other Voices (4 późną wiosną 1990). Złote single za Wherever I Lay My Hat (That's My Home) (3 tyg. "rządów" na koniec wiosny 1983) i Love of the Common People (2 jesienią 1983), srebrne za Come Back and Stay (4 na progu jesieni 1983), Everything Must Change (9 w 1984) i Every Time You Go Away (4 na przedwiośniu 1985). Bardzo ciekawy, choć dołujący przebieg kariery: sześć singli w top 10 w niecałe trzy lata, single w top 75 do 1997, ale do pierwszej dziesiątki wrócił tylko jako partner Zucchero w Senza Una Donna (Without a Woman) w 1991. Skądinąd ta piosenka była strasznie ogrywana jeszcze w moich latach licealnych, a może i studenckich, a teraz chyba prawie nikt jej nie gra.
Shine 2009 - łatwo zgadnąć
Simply Red - podsumowanie w odc. 4
Tavares - srebrne single za Heaven Must Be Missing an Angel i Don't Take Away the Music (4 miejsce odpowiednio latem i jesienią 1976), srebrna płyta za The Best Of (39 lokata w 1978)
Yazz & the Plastic Population - złoty singiel za The Only Way Is Up (pięć tygodni na szczycie latem 1988), srebrny za Stand Up for Your Love Rights (2 jesienią 1988), podwójnie platynowa płyta za Wanted (3 pozycja jesienią 1988)
Zebra and Snake - jak Shine 2009
Z podsumowaniami Take That, Pet Shop Boys, Wet Wet Wet i ewentualnie wymienionej jako autorka coveru Cher na razie się wstrzymam. Ci pierwsi na pewno trafią do któregoś z zimowych odcinków, ponieważ przygotowują nową płytę, reszta pewnie znajdzie się w jednym z następnych suplementów
W następnym odcinku: cały zalew składanek oraz...gwiazdy warszawskich Wianków (i Orange).
No comments:
Post a Comment