Friday, April 25, 2014

Wielka Brytania - złoto, srebro, platyna #8 (04.10. 2013)


aktualności:
(skrótowo, ponieważ znowu mowa tylko o wydawnictwach, które jeszcze pojawią się w tym cyklu lub już były w nim wspominane):
- złoty singiel dla Ellie Goulding za Burn i Lany Del Rey za Summertime Sadness w remiksie Cedrica Gervaisa
- srebrna płyta dla manchesterskich indie-rockowych debiutantów z The 1975 za album imienny (miło, bo rok wcześniej wymiatali na mojej prywatnej liście z The City, wtedy myślałem, że pójdą w bardziej post-punkowym kierunku niż w stylistykę "kminek dla dziewczynek") oraz mających już ustaloną pozycję w notowaniach: Drake'a za Nothing Was the Same i Kings of Leon za Mechanical Bull.

archiwum:
Kolejny "cud" cyfrowej ery - srebrnym singlem został wielki przebój Dona McLeana American Pie (2 miejsce w 1972, reedycja z 1991 - 12 lokata). Amerykańskiemu pieśniarzowi wiele razy obrywało się za pretensjonalne gadulstwo, nie przeszkodziło mu to jednak w zgarnięciu dwóch singlowych numerów jeden, z których późniejszy (Crying) z 1980 również pokrył się srebrem, wcześniejszy - Vincent z 1972, który miło wspominam z licealnych lekcji angielskiego, chyba nie ma na to szans. McLean otrzymał złotą płytę za album American Pie (3 miejsce w 1972, 54 tygodnie w top 75) oraz trzy złote i jedną srebrną za składanki przebojów.

Aż trudno uwierzyć, że dopiero 4 X 2013 srebrnym singlem stało się Thank You (3 miejsce latem 2001) - piosenka, która rozkręciła karierę Dido i (jako sample) katapultowała na kolejny poziom popularności Eminema. Wcześniej pani Armstrong "skasowała" srebro za Here with Me (4 miejsce zimą 2001) i złoto za White Flag (2 lokata jesienią 2003). Niestety, nie zanosi się na to, żeby do tego grono dołączyło lubiane przeze mnie One Step Too Far powstałe we współpracy z zespołem brata artystki - Faithless (6 pozycja wiosną 2002). Co ciekawe, Radio Zet grało ten utwór w momencie lądowania papieża Jana Pawła II w Krakowie w tamtym roku (nie ukrywam, przerwa w emisji mnie zirytowała :P). Ograny w Polsce Hunter dotarł tylko do 17 lokaty.

Idealnie skrojona pod radio (przynajmniej według ówczesnych standardów) muzyka zaowocowała jednak przede wszystkim dwoma wielkimi sukcesami płytowymi. Od października 2000 r. album No Angel 10 razy pokrył się platyną (7 tygodni na szczycie, 133 - w top 75), Life for Rent od 2003 - 9 razy (9 tygodni na szczycie, 54 - w top 75). Nie można się dziwić, że trzeci raz sztuka się nie udała. Safe Trip Home mimo 2 lokaty na UK Charts w 2008 to tylko złota płyta, a Girl Who Got Away (5 miejsce wiosną 2013) - srebrna. I tak nie najgorzej, jak na tak długą przerwę w nagraniach.

Szkocki indie-rockowy zespół The View wciąż nagrywa z niezłymi rezultatami artystycznymi, gościł również niedawno w Polsce. Jego największym sukcesem pozostaje platynowa płyta Hats Off to the Buskers (zimowy lider listy w 2007), a 4 X dołączyła do niej srebrna za krążek Which Bitch (4 lokata w 2009 i tylko 3 tygodnie w top 75). Nie zdziwiłbym się, gdyby w ich ślady nie poszedł największy singlowy sukces grupy - Same Jeans (3 miejsce zimą 2007).

Tak się złożyło, że 4 X na liście certyfikatów pojawiło się dwoje amerykańskich artystów, którzy odnosili sukcesy jeszcze jako nastolatki. Sean Kingston po raz pierwszy (czy ostatni?) cieszył się ze złotego singla - oczywiście za debiutancki hit Beautiful Girls (1 miejsce jesienią 2007). Przebił on srebrne: Fire Burning (12 miejsce w 2009), Party All Night (Sleep All Day) (9 w 2011) i Eenie Meenie w duecie z Justinem Bieberem (do tego cherubinka niedługo dojdziemy). Imienny album młodzieńca w 2008 dotarł na Wyspach do 8 miejsca i pokrył się złotem.

O jednym z przebojów Jojo była już mowa w 5 odcinku cyklu. Tym razem srebrny status uzyskał singiel Leave (Get Out) (2 miejsce jesienią 2004). Do hat-tricku brakuje Baby, It's You w duecie z raperem Bow Wow (8 pozycja w tym samym roku). Pierwszy album wokalistki osiągnął w Wlk. Brytanii tylko 22 pozycję, co nie przeszkodziło mu szybko osiągnąć złoty nakład.

rozmaitości:
srebrna płyta: składanka Keep Calm and Be Happy z czerwca 2013 (pop, głównie współczesny, nr 1 na trackliście - Heaven Emeli Sandé)


W następnym odcinku: dwa razy Macklemore i...niewiele więcej. Czyżby najkrótsza część serii?

No comments:

Post a Comment