Wednesday, April 30, 2014

Wielka Brytania - złoto, srebro, platyna #10 (18.10. 2013)


aktualności:

- platynowy singiel dla Passengera za Let Her Go, który dotarł do 2 miejsca brytyjskich notowań i spędził już okrągły rok w ich "górnych trzech czwartych". Sukces okazał się jednak przekleństwem i zainteresowanie nowymi singlami Mike'a Rosenberga jest znikome. Może lepiej będzie z longplayem.
- wypełniona norma, czas na coś więcej: platynowa płyta dla Arctic Monkeys za AM
- trzecia z rzędu złota płyta dla Drake'a za Nothing Was the Same (na razie maksymalnie 2 miejsce i 22 tygodnie w top 75). Poprzedni taki wynik osiągnęły Thank Me Later (15 miejsce w 2010) i Take Care (5 w 2011, 45 tyg. w top 75). Czyżby w powietrzu wisiała pierwsza "platyna" dla Kanadyjczyka?
- złoty singiel OneRepublic za ich "post-Aviciiowy" hit Counting Stars. Pogoń za sukcesem Apologize trwa.
- początek ery Art Popu w nagrodach BPI - srebrny singiel dla Lady Gaga za Applause (5 miejsce na koniec lata), już jedenasty scertyfikowany. Apetyty były większe, ale na pewno wiele wokalistek, chciałyby wycisnąć tyle profitów ze swoich płyt, co Stefani ze swojej ostatniej.
- ciąg dalszy dobrej passy Macklemore i Ryana Lewisa - srebrny singiel za głośne ze względu na przesłanie Same Love z Mary Lambert (6 lokata na UK Charts). I to na razie na tyle, ponieważ White Walls ze Schoolboyem Q dotarło na Wyspach tylko do 26 pozycji.
- srebrna płyta dla niespodziewanego bohatera drugiego półrocza Aviciiego za True. Do tej pory oczywiście był to w Wlk. Brytanii tylko artysta singlowy...
- srebrna płyta dla goniącej za sukcesem debiutu Jessie J za Alive. Na razie gonitwa ta przynosi połowiczne rezultaty...
- srebrna płyta dla Jahméne Douglasa, który przegrał z Jamesem Arthurem w finale X Factora w 2012, jednak ubiegł go, pierwszy wydając pełen coverów album Love Never Fails. Z tym, że o Arthurze z różnych powodów wciąż jest głośno, a o Douglasie mimo pierwszego miejsca na liście sprzedaży zrobiło się cicho. Nie chciałbym go jednak skreślać, skoro w aktualnym notowaniu można znaleźć np. wydawałoby się zapomnianego już Rhydiana.

archiwum:

T. Rex to prawdziwa legenda glam rocka, zespół uwielbiany przez publikę i do dziś ceniony przez krytyków. Lata 70. nie był to jednak jeszcze czas bicia sprzedażowych rekordów, a w dalszej karierze przeskoczyła muzykom śmierć charyzmatycznego lidera Marca Bolana w wypadku samochodowym. Z tego powodu tylko dwa ich albumy uzyskały status platynowych - i to trudne do przyporządkowania składanki: The Very Best Of (1993) i Hits (1998). Cztery inne płyty tego typu pokryły się złotem, a dwie - srebrem. Dopiero 18 X najniższego stopnia certyfikacji doczekał dzięki reedycji z 2012 pełnokrwisty krążek Electric Warrior (przez dwa miesiące 1 miejsce pod koniec 1971, 44 tygodnie w top 75). Na szczyt wdrapały się także dwa kolejne albumy tej kapeli z 1972: Prophets, Seers & Sages, The Angels Of The Ages/My People Were Fair And Had Sky In Their Hair (ludzie mieli fantazję...) i Bolan Boogie.

Taki sam tytuł nosił film o koncercie gwiazd na Wembley w 1972, który w wersji DVD pokrył się złotem. Mimo, że Hot Love, Get It On, Telegram Sam i Metal Guru spędziły w latach 1971-72 łącznie cztery miesiące na szczycie brytyjskiej listy, żaden singiel nie otrzymał nagrody BPI. Może sprzedaż cyfrowa wydźwignie kultowe Children of the Revolution?

Od 2006 do 2011 każdy album amerykańskiego bluesmana Seasick Steve'a sprzedawał się w Wlk. Brytanii w co najmniej srebrnym nakładzie. Największym sukcesem było platynowe I Started Out with Nothin and I Still Got Most of It Left (9 miejsce w 2008), wysoko zawędrowały również złote płyty: Man from Another Time (4 w 2009) i You Can't Teach An Old Dog New Tricks (6 w 2011). Złotego statusu doczekał się już również krążek Dog House Music (36 lokata w 2008), a srebrnej - Songs for Elizabeth (33 w 2010). Mimo, że dotarła w 2011 w Zjednoczonym Królestwie tylko do 51 miejsca, passę podtrzymała srebrna składanka Walkin' Man.

Angie Stone to chyba zbyt wyrafinowana wokalistka soulowa na masowy sukces, jednak nie przeszkodziło jej to zgarnąć w Wielkiej Brytanii dwóch złotych płyt: najpierw za Mahogany Soul (89 pozycja w 2001), a pół roku temu - za Black Diamond z 1999 (62 w 2000). Stone Love w 2004 zawędrowało jeszcze sześć oczek wyżej, ale sprzedaż nie była jak widać za dobra.

rozmaitości:

złota płyta - składanka Now That's What I Call R&B z września 2011 (większość tracków to moim zdaniem zwykły pop, ale jest też trochę rzeczy zatrącających o garage)


Następny odcinek będzie znowu bardzo krótki, a pojawi się w nim m.in. pewien sympatyczny rodzinny zespół i znowu czyjaś sławna córka...

No comments:

Post a Comment