Pop Goes the Blog: Rankingi: Top ulubionych płyt i EP z 2022

To, co londyńczykom nie udało się w rankingu singli, powetowali sobie tutaj. Nic w tym dziwnego, ponieważ Molly Nilsson słuchałem głównie na początku 2022, a Real Lies roztaczali swoją chłodną, ale przebojową wizję muzyki klubowej także we wcześniejszym półroczu.

Zapewne będę pamiętał ten rok jako czas, kiedy wyjątkowo nie miałem ochoty na słuchanie shoegaze. Jest za to w tym zestawieniu trochę dream popu w bardzo różnych odcieniach. Szczególnie Beach House dali popis wyrafinowanej melancholii, którego jakości nie osłabiła duża liczba tracków. Cynikom wybitnie tego albumu nie polecam. Hatchie dobrze wpisuje się nurt nostalgii za latami 90., u Yumi Zouma i Melody's Echo Chamber znajdziecie elementy folku, a Still Dreams z dream popem łączy barwa głosu wokalistki, bo jest to przede wszystkim pełne młodzieńczej energii podejście do spuścizny New Order.

Nie ma w tym zestawieniu zbyt wielu weteranów w klasycznym znaczeniu tego słowa, choć pozytywnie zaskoczyła mnie aktualna forma A-Ha. Może powinienem dać Cast in Steel kolejną szansę, jednak True North wydaje się brzmieć znacznie bardziej świeżo. Jeśli o mowa o wykonawcach o nie najmniejszym dorobku, cieszę się, że w odpowiednim momencie odświeżyłem sobie krążek Desire, o którym po premierze trochę zapomniałem. Warto dać szansę Foxes, ponieważ końcówka The Kick jest o wiele ciekawsza od sztampowego początku. Z debiutantów najbardziej warto będzieć śledzić dalszą karierę specjalizującej się w delikatnym R&B grupy Say She She z Brooklynu. Jeżeli podoba się Wam nowa muzyka George'a Fitzgeralda, powinniście też poszukać nowych płyt kilku innych uznanych elektronicznych producentów (Lil' Silvy, Hudsona Mohawke). W rankingu udało się zmieścić propozycję z kręgu muzyki symfonicznej stworzoną przez znaną z buntowniczych czarnych brzmień formację SAULT.