Wielka Brytania - złoto, srebro, platyna #6 (20.09. 2013)

platynowa płyta od 16.08.2013

aktualności:

Trwa wyśmienita passa Ellie Goulding. Srebrem pokrył się już trzeci singiel z jej albumu Halcyon (wliczając reedycję) - Explosions (13 miejsce zimą 2013). Trzeci i nie ostatni...

W 2013 r. rozpoczęła się dobra passa rozmaitych wariacji na temat soulful/progressive/deep house'u na brytyjskiej liście przebojów. Po części to zasługa tradycyjnej kreatywności wyspiarskiej sceny klubowej, po części - odpowiedź na trendy kształtujące się na kontynencie (głównie w Niemczech). 20 IX srebrnym singlem stało się znane także w Polsce nagranie austriackiego kolektywu Klangkarussell z gościnnym udziałem wokalnym Brytyjczyka Willa Hearda. Utwór pod koniec astronomicznego lata dotarł do 3 lokaty UK Charts.

Tego samego dnia na liście nagród BPI po raz ostatni pojawiła się gwiazda grime Dizzee Rascal - z tytułu srebrnego singla za Bassline Junkie (10 miejsce na początku 2013). Raper ma na razie na koncie dwa platynowe single za brytyjskie numery jeden: Dance Wiv Me z Calvinem Harrisem i Chrome z lipca 2008 i Bonkers z Armandem Van Heldenem z maja 2009 i cztery srebrne, również za nagrania, które trafiły na szczyt w jego ojczyźnie: Holiday (również z Chrome, wrzesień 2009), Dirtee Disco (lato 2010) i wykorzystujący dorobek Tears For Fears piłkarski projekt Shout For England (również lat o 2010). Największym płytowym sukcesem Dylana Millsa jest przedostatni album Tongue in Cheek z 2009 (3 miejsce, 48 tygodni w top 75), który pokrył się platyną. Trzy poprzednie - Boy in da Corner (23 pozycja w 2003), Showtime (8 w 2004), Maths and English (7 w 2007) zadowoliły się złotem. Zarówno ubiegłoroczny album The Fifth, jak i trzy ostatnie single z udziałem Dizziego trafiły do brytyjskiego Top 10, jednak na razie nie doczekały się certyfikatów.

archiwum:

Lista singli Fleetwood Mac, które w Wlk. Brytanii osiągnęły status srebrnych, pokazuje jak postrzeganie danego zespołu w Polsce może się różnić od innych krajów, a jednocześnie jest kolejnym przykładem cudów, jakie mogą zdziałać sprzedaż cyfrowa i utrzymująca się legenda zespołu. Go Your Own Way ze sławnej płyty Rumours było numerem jeden w Holandii, numerem 10 w USA, ale w Wlk. Brytanii dotarło w 1977 r. tylko do 38 miejsca (zaliczyło powrót do setki w 2011 i 2012). W "normalnym" czasie 200-tysięczny nakład uzyskały Albatross (1 miejsce w 1968, 2 po reedycji w 1973) i Tusk (6 pozycja w 1979). Little Lies (5 lokata jesienią 1987), Everywhere (4 wiosną 1988) i cała płyta Tango in the Night również były przebojami, ale na certyfikat to nie wystarczyło. Ten drugi, który w dzieciństwie brałem za dzieło...Michaela Jacksona, jednak w ubiegłym roku zameldował się na 15 miejscu UK Charts, więc...

Zdaję sobie sprawę, że wymaga to sporej odwagi cywilnej, jednak cieszę się, że 20 IX ze swojego drugiego srebrnego singla w UK cieszył się Bobby Brown. A cieszę się nie dlatego, że ignoruję życie prywatne króla new jack swingu, lecz dlatego, że Two Can Play That Game wybiło się w 1995 r. (3 lokata w notowaniach) dzięki wyśmienitemu remiksowi sygnowanemu przez K-Klass. Poza tym jedynie On Our Own z drugiej części filmu o pogromcach duchów (4 miejsce w 1989) osiągnęło ten status. Były członek New Edition sprzedał na tym rynku tyle płyt, ile można by się spodziewać po wykonawcy "popularnym wszędzie": Don't Be Cruel (3 miejsce w 1989, 41 tygodni w top 75) jest dziś podwójną platyną, a remiksowe Dance Ya Know It (26 pozycja w tym samym roku) - "złotem".

Grupa The Verve przeszła do historii przede wszystkim dzięki jednemu z największych hitów w fonograficznej historii Wlk. Brytanii - albumowi Urban Hymns z 1997 r. (12 tygodni na szczycie listy przebojów, 124 tygodnie w top 75). Jeszcze tylko składanka This is Music: The Singles 92–98 (15 pozycja w 2004) osiągnęła status platynowej. "Powrotne" Forth z 2008 na fali oczekiwania trafiło na szczyt, jednak szybko spadła z listy i skończyło się na złocie. A Storm in Heaven z 1993 i A Northern Soul z 1995 również udało się przez lata dobić do tego poziomu (odpowiednio 27 i 13 miejsce w notowaniach).

Singlowo 20 IX ekipa Richarda Ashcrofta dzięki Urban Hymns zaliczyła hat-tricka: uwikłana w skandal samplingowy Bittersweet Symphony (2 miejsce) zdobyła platynowy status, The Drugs Don't Work (1 miejsce) - złoty, a Lucky Man (7 miejsce; wszystkie try notowane na liście w 1997) - srebrny.

Kolejny retroaktywny hit na fali nostalgii za latami 80. zaliczył amerykański zespół Smash Mouth. Znane z ramówki Eski Rock All Star stało się srebrnym singlem, choć w oryginale dotarło w 1999 tylko do 24 miejsca listy, o pięć oczek niżej niż Walkin' on the Sun dwa lata wcześniej. I to tyle, jeśli chodzi o obecność tego certyfikowanego głównie w Australii zespołu na rynku brytyjskim. Cover I'm a Believer z soundtracku do Shreka nie znalazł tam nabywców.

Mimo, że The Killers zawsze przede wszystkim podbijali listy sprzedaży albumów, przez wiele lat dobrze szła im także sprzedaż singli. Aż dwa zdobyły status platynowych - Mr. Brightside (10 miejsce w 2004) i Human (3 w 2008, 38 tygodni w top 75), trzy inne - srebrnych: Somebody Told Me (3 miejsce w 2005), When You Were Young (2 w 2006) i - ostatnio - All These Things That I've Done (18 pozycja w 2004). Czyli tak jak twierdzi większość krytyków - debiut rządzi :)

rozmaitości:

złota płyta: składanka Teenage Dirtbags z sierpnia 2013 (więcej szczegółów w odc. 4)

srebrna płyta: składanka Jackie - Love Songs z lutego 2010 r. (piosenki o miłości z lat 70.)
srebrna płyta: składanka Kisstory z sierpnia 2013 (R&B, UK garage i muzyka klubowa) - w wyszukiwarce zlała się w jedno ze "złotym" Kisstory Ibiza Classics z 2002

platynowy singiel od 16.08. 2013

Następny odcinek zapowiada się na najbardziej popowy z dotychczasowych.