aktualności:
18 VII miało miejsce historyczne wydarzenie. Po raz pierwszy (ale nie ostatni) w dziejach brytyjskiej fonografii przyznany został potrójnie platynowy singiel. Jak chyba nietrudno się domyśleć, ten zaszczyt przypadł Happy Pharrella Williamsa (miesiąc na szczycie na przełomie 2013 i 2014, na razie 51 tyg. w top 75, ale wynik ten na pewno zostanie jeszcze wyśrubowany). Co bardziej zaskakujące, to jedyny solowy utwór tego wykonawcy, który doczekał się jakiegokolwiek certyfikatu, wcześniej były członek N.E.R.D otrzymywał je jedynie za udział w nagrywaniu przebojów Daft Punk, Robina Thicke'a, Swedish House Mafia i Snoop Dogga. Trwa dominacja Eda Sheerana w brytyjskim show-businessie, tym razem jej wyznacznikiem był złoty singiel za Sing. Muzykę klubową na liście nagród reprezentują Calvin Harris (złoto za Summer) i Secondcity, który otrzymał srebro za jeden ze słabiej sprzedających się numerów jeden w tym roku - samplujący Toni Braxton I Wanna Feel. Gdzieś zupełnie zaginął jego kolejny utwór - What Can I Do z lubianym przeze mnie Alim Love na wokalu... Na pograniczu sceny tanecznej i ballady sytuuje się nowy wyprodukowany przez Aviciiego srebrny singiel Coldplay - A Sky Full of Stars, a między popem a R&B - srebrne Problem Ariany Grande i Iggy Azalea.
Dolly Parton wykonuje oczywiście ultraamerykańską muzykę, jaką jest country, jednak przed głośnym tegorocznym występem na Glastonbury nie była na Wyspach postacią anonimową, na co na pewno wpłynęła jej kariera filmowa oraz covery jej piosenek nagrywane w innych stylistykach (na pewno to wiecie, ale przypomnę, że to Dolly pierwsza zaśpiewała I Will Always Love You Whitney Houston). Złoty od 4 VII album Blue Smoke - The Best Of (2 miejsce na progu lata) to jej najwyższa pozycja na tej liście, aczkolwiek już wcześniej miała dwie platyny: za Ultimate (17 miejsce w 2003) i The Very Best Of (8 w 2007), cztery złote (najstarszy to Both Sides Of Dolly Parton - 24 w 1978) i trzy srebrne, wśród których nie ma jej wysoko notowanego albumu Better Day (9 w 2011).
archiwum:
18 VII spełniło się kilka moich przepowiedni i życzeń z poprzednich odcinków. Pierwsze w karierze srebrne single otrzymali The View - za Same Jeans (3 lokata na początku 2007) i Don Henley - za ikoniczne The Boys of Summer (12 w 1985). Trwa kolejny minirenesans brytyjskiej popularności Neila Diamonda, a zaczęło się od srebrnego singla dla Sweet Caroline (8 w 1971). Na liście nagród BPI ponownie pojawili się The Verve, którym przyznano złotą płytę za A Storm in Heaven (27 w 1993) oraz Jay-Z i Kanye West, którzy tym razem mogli cieszyć się ze wspólnego platynowego singla za Niggas in Paris (10 miejsce, 45 tyg. w top 75 od marca 2012). Dla Westa to trzecie takie wyróżnienie, dla Cartera - drugie. Za to po raz pierwszy w interesującym nas okresie jest okazja wspomnieć o Amy Winehouse, a konkretnie jej na razie jedynym solowym złotym singlu (miała jeden platynowy featuring) Rehab (7 miejsce jesienią 2006, 58 tyg. w top 75). Był to wyjątkowo dobry tydzień dla Eminema. Z dużym prawdopodobieństwem można chyba powiedzieć, że w tym roku swoje ostatnie certyfikaty otrzymało kilka szacownych bestsellerów, jednym z nich jest od niedawna 8-krotnie platynowy The Marshall Mathers LP (2 tyg. na prowadzeniu latem 2000, 74 tyg. w top 75). Jednocześnie platyną pokrył się wiodący singiel z tego wydawnictwa - The Real Slim Shady (szczyt latem 2000). Pełne podsumowanie przebojów Ema pojawi się już w kolejnym odcinku cyklu!
Michael Jackson zalicza hity nawet po śmierci, co nie dziwi, jeżeli są na takim poziomie, jak srebrny singiel Love Never Felt So Good (8 wiosną 2014) w duecie z Justinem Timberlakiem. Za życia Król Popu miał jeden platynowy singiel Earth Song (6 tygodnia na prowadzeniu na przełomie 1995 i 1996) oraz cztery złote: trochę zapomnianą balladę One Day in Your Life (2 tygodnie "rządów" wiosną 1981), Billie Jean (szczyt zimą 1983), Heal the World (2 zimą 1992) i You Are Not Alone (2 tyg. prowadzenia późnym latem 1995). Dopiero po śmierci artysty ten status osiągnął pierwszy singiel z Bad, a dzięki późniejszym powrotom (2 pozycja latem 2009) był to Man in the Mirror (21 w 1988). Na srebrze poprzestały takie klasyki, jak: Don't Stop 'Til You Get Enough (3 jesienią 1979), Beat It (3 wiosną 1983), Say Say Say z Paulem McCartneyem (2 jesienią 1983), Thriller (10 w 1983), Smooth Criminal (8 w 1988), Black or White (2 tyg. na prowadzeniu jesienią 1991), They Don't Care About Us (4 wiosną 1996) i You Rock My World (2 jesienią 2001).
Koncertowo-dokumentalny film This Is It z 2009 to jedno z najlepiej sprzedających się DVD w Wlk. Brytanii. Do tej pory pokryło się ono platyną 13 razy, a niewiele ustępuje mu 8-krotnie platynowy Moonwalker z 1988 i poczwórnie platynowe Video Greatest Hits - HIStory z 1995. Podwójnie platynowy status mają: Live in Bucharest: The Dangerous Tour z 2005 i HIStory on Film, Volume II z 1997, platynowy - cztery inne kasety, a złoty - trzy.
Jak wiadomo, Kylie Minogue to od lat pewniak do wysokich pozycji na listach przebojów, np. w latach 1986-90 jej 11 singli z rzędu trafiło do brytyjskiego top 5, a w latach 2000-2008: 16 z rzędu do top 10, jednak wciąż niewiele z nich otrzymało certyfikat BPI. Jeżeli wierzyć wyszukiwarce na ich stronie, nigdy żadnego nie przyznano jej sławnemu duetowi z Jasonem Donovanem Especially for You (3 tygodnie na szczycie na koniec 1988), innemu numerowi 1 - Slow z jesieni 2003, ani tak znanemu numerowi, jak The Loco-Motion (2 latem 1988). W okresie współpracy z teamem Stock-Aitken-Waterman złoty status uzyskały I Should Be So Lucky (5 razy na szczycie na początku 1988) i Hand on My Heart (prowadzenie wiosną 1989), a srebrny: Got to Be Certain (2 wiosną 1988), Je Ne Sais Pas Pourquoi (2 jesienią 1988), Never Too Late (4 jesienią 1989), Tears on My Pillow (nr 1 zimą 1990) i Better the Devil You Know (2 wiosną 1990). W eksperymentalnym okresie lat 90. największym sukcesem było "srebrne" Confide in Me (2 lokata jesienią 1994).
Dyskotekowy powrót upamiętnił się przede wszystkim platynowym Can't Get You Out of My Head (miesiąc na prowadzeniu jesienią 2001), które poprzedzało srebrne Spinning Around (szczyt latem 2000) i występ w Kids Robbiego Williamsa. Potem Australijska zgarnęła jeszcze cztery srebrne single: za In Your Eyes (3 na przedwiośniu 2002), Wow (5 zimą 2007), All the Lovers (3 latem 2010) i ostatnio za lubiane przeze mnie w swoim czasie Love at the First Sight (2 latem 2002). Spektakularne sceniczne show przyniosło na razie wokalistce trzy podwójnie platynowe wideo: Live in Sydney z 2001, KylieFever2002: Live in Manchester i Showgirl z 2005. Czwarte to kolekcja teledysków Ultimate Kylie z 2004 (a są jeszcze 4 złote DVD).
Kasabian to jeden z tych zespołów, które są obok Muse najbliżej do wejścia do stworzonego przeze mnie klubu poczwórnej platyny, czyli zespołów, które mają potwierdzoną przez BPI sprzedaż ponad miliona którejś z płyt. Być może niedługo stanie się to udziałem ich potrójnie platynowego imiennego debiutu (4 miejsce jesienią 2004, 67 tyg. w top 75). Duży sukces odniosły również podwójnie platynowe Empire (numer 1 późnym latem 2006, 48 tyg. w top 75) i West Ryder Pauper Lunatic Asylum (dwa tygodnie na prowadzeniu latem 2009, 62 tyg. w top 75). Velociraptor! (szczyt jesienią 2011) jest platyną, 48:13 (nr 1 wiosną 2014) na razie złotem. O znaczeniu zespołu świadczy fakt, że zbiór ich pierwszych trzech albumów (22 w 2010) 18 VII pokrył się srebrem.
Gwen Stefani powoli powraca do solowej kariery, która do tej pory zaowocowała potrójnie platynowym krążkiem Love. Angel. Music. Baby. (4 pozycja na koniec 2004, 54 tyg. w top 75) i platynowym The Sweet Escape (14 w 2006). 18 VII liderka No Doubt otrzymała dopiero trzeci solowy srebrny certyfikat (nie licząc Let Me Blow Ya Mind z Eve). Do The Sweet Escape z Akonem (2 lokata zimą 2007) i What You Waiting For? (4 jesienią 2004) dołączył amerykański numer 1 Hollaback Girl (8 w 2005). Nie poszczęściło się Wind It Up (3 zimą 2006) i Rich Girl (4 wiosną 2005).
Michael Jackson zalicza hity nawet po śmierci, co nie dziwi, jeżeli są na takim poziomie, jak srebrny singiel Love Never Felt So Good (8 wiosną 2014) w duecie z Justinem Timberlakiem. Za życia Król Popu miał jeden platynowy singiel Earth Song (6 tygodnia na prowadzeniu na przełomie 1995 i 1996) oraz cztery złote: trochę zapomnianą balladę One Day in Your Life (2 tygodnie "rządów" wiosną 1981), Billie Jean (szczyt zimą 1983), Heal the World (2 zimą 1992) i You Are Not Alone (2 tyg. prowadzenia późnym latem 1995). Dopiero po śmierci artysty ten status osiągnął pierwszy singiel z Bad, a dzięki późniejszym powrotom (2 pozycja latem 2009) był to Man in the Mirror (21 w 1988). Na srebrze poprzestały takie klasyki, jak: Don't Stop 'Til You Get Enough (3 jesienią 1979), Beat It (3 wiosną 1983), Say Say Say z Paulem McCartneyem (2 jesienią 1983), Thriller (10 w 1983), Smooth Criminal (8 w 1988), Black or White (2 tyg. na prowadzeniu jesienią 1991), They Don't Care About Us (4 wiosną 1996) i You Rock My World (2 jesienią 2001).
Koncertowo-dokumentalny film This Is It z 2009 to jedno z najlepiej sprzedających się DVD w Wlk. Brytanii. Do tej pory pokryło się ono platyną 13 razy, a niewiele ustępuje mu 8-krotnie platynowy Moonwalker z 1988 i poczwórnie platynowe Video Greatest Hits - HIStory z 1995. Podwójnie platynowy status mają: Live in Bucharest: The Dangerous Tour z 2005 i HIStory on Film, Volume II z 1997, platynowy - cztery inne kasety, a złoty - trzy.
Jak wiadomo, Kylie Minogue to od lat pewniak do wysokich pozycji na listach przebojów, np. w latach 1986-90 jej 11 singli z rzędu trafiło do brytyjskiego top 5, a w latach 2000-2008: 16 z rzędu do top 10, jednak wciąż niewiele z nich otrzymało certyfikat BPI. Jeżeli wierzyć wyszukiwarce na ich stronie, nigdy żadnego nie przyznano jej sławnemu duetowi z Jasonem Donovanem Especially for You (3 tygodnie na szczycie na koniec 1988), innemu numerowi 1 - Slow z jesieni 2003, ani tak znanemu numerowi, jak The Loco-Motion (2 latem 1988). W okresie współpracy z teamem Stock-Aitken-Waterman złoty status uzyskały I Should Be So Lucky (5 razy na szczycie na początku 1988) i Hand on My Heart (prowadzenie wiosną 1989), a srebrny: Got to Be Certain (2 wiosną 1988), Je Ne Sais Pas Pourquoi (2 jesienią 1988), Never Too Late (4 jesienią 1989), Tears on My Pillow (nr 1 zimą 1990) i Better the Devil You Know (2 wiosną 1990). W eksperymentalnym okresie lat 90. największym sukcesem było "srebrne" Confide in Me (2 lokata jesienią 1994).
Dyskotekowy powrót upamiętnił się przede wszystkim platynowym Can't Get You Out of My Head (miesiąc na prowadzeniu jesienią 2001), które poprzedzało srebrne Spinning Around (szczyt latem 2000) i występ w Kids Robbiego Williamsa. Potem Australijska zgarnęła jeszcze cztery srebrne single: za In Your Eyes (3 na przedwiośniu 2002), Wow (5 zimą 2007), All the Lovers (3 latem 2010) i ostatnio za lubiane przeze mnie w swoim czasie Love at the First Sight (2 latem 2002). Spektakularne sceniczne show przyniosło na razie wokalistce trzy podwójnie platynowe wideo: Live in Sydney z 2001, KylieFever2002: Live in Manchester i Showgirl z 2005. Czwarte to kolekcja teledysków Ultimate Kylie z 2004 (a są jeszcze 4 złote DVD).
Kasabian to jeden z tych zespołów, które są obok Muse najbliżej do wejścia do stworzonego przeze mnie klubu poczwórnej platyny, czyli zespołów, które mają potwierdzoną przez BPI sprzedaż ponad miliona którejś z płyt. Być może niedługo stanie się to udziałem ich potrójnie platynowego imiennego debiutu (4 miejsce jesienią 2004, 67 tyg. w top 75). Duży sukces odniosły również podwójnie platynowe Empire (numer 1 późnym latem 2006, 48 tyg. w top 75) i West Ryder Pauper Lunatic Asylum (dwa tygodnie na prowadzeniu latem 2009, 62 tyg. w top 75). Velociraptor! (szczyt jesienią 2011) jest platyną, 48:13 (nr 1 wiosną 2014) na razie złotem. O znaczeniu zespołu świadczy fakt, że zbiór ich pierwszych trzech albumów (22 w 2010) 18 VII pokrył się srebrem.
Gwen Stefani powoli powraca do solowej kariery, która do tej pory zaowocowała potrójnie platynowym krążkiem Love. Angel. Music. Baby. (4 pozycja na koniec 2004, 54 tyg. w top 75) i platynowym The Sweet Escape (14 w 2006). 18 VII liderka No Doubt otrzymała dopiero trzeci solowy srebrny certyfikat (nie licząc Let Me Blow Ya Mind z Eve). Do The Sweet Escape z Akonem (2 lokata zimą 2007) i What You Waiting For? (4 jesienią 2004) dołączył amerykański numer 1 Hollaback Girl (8 w 2005). Nie poszczęściło się Wind It Up (3 zimą 2006) i Rich Girl (4 wiosną 2005).
rozmaitości:
- podwójnie platynowa płyta dla składanki Now That's What I Call Music! 87 z kwietnia i na razie tyle w tym temacie. Kryzys, panie!
- srebrna płyta dla składanki Now That's What I Call Summer z czerwca (dużo starych numerów jeden, jest m.in. The Style Council, a tracklistę otwiera wiadomo co...
- srebrna płyta dla składanki Now That's What I Call Summer z czerwca (dużo starych numerów jeden, jest m.in. The Style Council, a tracklistę otwiera wiadomo co...
- samotność długodystansowca: srebrna płyta dla składanki Running Trax Xtra - 5k and 10k Edition z marca 2010. Z dzisiejszej perspektywy dwa utwory September w trackliście wyglądają dość egzotycznie.
- znak czasu: kolejny sukces Ministry of Sound - srebrna płyta dla składanki Chilled House Classics z sierpnia 2013 A boom dopiero się wtedy zaczynał...
W następnym odcinku: zakończenie dwóch kolejnych "sag" tego cyklu.
W następnym odcinku: zakończenie dwóch kolejnych "sag" tego cyklu.
No comments:
Post a Comment