Piosenka tygodnia
Pretekst napisania o żeńskim trio MUNA zawsze się znajdzie.
I Know A Place to na pewno nie jest ich najlepszy utwór (rymowanie "weapon" z "happen" pobrzmiewa częstochowszczyzną), ale póki co jest chyba manifestem ideowym dziewczyn i jedną z ich kart przetargowych jako pierwszy singiel po wydaniu epki The Loudspeaker. Cała płyta About U jest pełna takich energetycznych indiepopowych numerów (np. So Special), na pewno jeszcze nie jeden zawita na moją prywatną listę
Płyta tygodnia
Przyznam, że stworzyłem ten dział Tygodnika m.in. dlatego, że chciałem kiedyś pochwalić w ni drugą płytę angielskiej grupy Temples, która nosi tytuł Volcano. Potrzebuje ona chyba kilku przesłuchań, żebym mógł ją uczciwie ocenić w porównaniu do debiutanckiego Sun Structures. Być może niesłusznie w tej chwili wydaje mi się słabsza - także przez to, że utwory promocyjne narobiły mi apetytu. Fanom czarnych brzmień polecam Triumph Ronalda Brunera Jr. - utalentowanego brata Thundercata, który ostatnio bardzo polubił występy w Polsce.
Piosenka retro tygodnia
Kulturalny Oddech bardzo słusznie przypomniał o 25 rocznicy wydania singla Disappointed projektu Electronic, który tworzyły trzy nie byle jakie nazwiska: Bernard Sumner (New Order), Johnny Marr (The Smiths) i Neil Tennant (Pet Shop Boys), który w tym numerze przyjął na siebie całość obowiązków wokalnych. Utwór znalazł się na ścieżce dźwiękowej filmu Wspaniały świat (Cool World), który mimo udziału Kim Basinger, Gabriela Byrne'a i Brada Pitta zebrał bardzo marne recenzje jako nieudana próba powtórki sukcesu Kto wrobił królika Rogera? - lepszego przykładu połączenia gry aktorskiej z animacją.
Sam utwór to przede wszystkim bardzo fajne uzupełnienie dyskografii Petów, ponieważ już od pierwszych taktów można się domyślić, czyj głos usłyszymy, a tekst tak jak w wypadku wielu najlepszych dokonań PSB bez złudzeń mówi o stosunkach międzyludzkich (to akurat cecha wspólna macierzystych zespołów wszystkich członków formacji). Słowa zainspirował częściowo przebój Mylene Farmer Desenchantee. Kawałek dotarł w 1992 r. do 6 miejsca brytyjskiej listy sprzedaży singli i jest obok Getting Away With It oraz Get the Message najbardziej rozpoznawalnym dokonaniem Electronic.
Subiektywne wieści z UK Charts i BPI
- 52 tygodnie na liście albumów: Vessel Twenty One Pilots (maksymalna pozycja zaledwie 39!, aktualna - 86, złota płyta)
- jedenaście lat po definitywnym (?) zakończeniu działalności Fugees sięgnęli po drugą singlową platynę: za Ready or Not (numer jeden jesienią 1996, 15 tygodni na liście)
- trudno w to uwierzyć, ale 3 marca dopiero trzeci singiel Michaela Jacksona po Earth Song i Man in the Mirror pokrył się platyną, a mianowicie Billie Jean (numer jeden w marcu 1983, 33 tygodnie na liście). Dopiero teraz srebrem pokryło się Faith George'a Michaela (2 jesienią 1987, 14 tygodni w setce)
- jakby mało było wyróżnień dla nieżyjących muzyków, po raz drugi platyną pokryły się Greatest Hits 2Paca (17 w marcu 1999, 49 tygodni w zestawieniu)
- wśród srebrnych singli m.in. spory przebój indie: Jerk It Out Caesars (8 lokata w kwietniu 2005, 15 tygodni).
Więcej na stronie BPI.
Subiektywne wieści z Billboardu i RIAA
- 312 tygodni (sześć lat) na Billboard Top 200: Doo-Wops & Hooligans Bruno Marsa (3 miejsce w 2010, aktualna pozycja 69, pięciokrotna platyna)
- 208 tygodni (cztery lata) na Billboard Top 200: Take Care Drake'a (numer jeden w 2011, aktualna pozycja 65, poczwórnie platynowa płyta)
- pięciokrotna platyna dla Bad Blood Taylor Swift (numer jeden Billboardu w maju 2015 r. w wersji z Kendrickiem Lamarem)
- poczwórna platyna dla This Is How We Roll Florida Georgia Line i Luke'a Bryana (15 miejsce w 2014, najpopularniejszy utwór na liście Hot Country Songs w 2014 - 4 tygodnie na pierwszym miejscu)
Więcej na stronie RIAA.
No comments:
Post a Comment