Saturday, November 1, 2014

Wielka Brytania - złoto, srebro, platyna #45 (20. 06. 2014)



aktualności:
Jasonowi Derulo udało się utrzymać dobrą passę i włączyć do swojej kolekcji trzecią "brytyjską" złotą płytę pod rząd. Sukces imiennego debiutu (8 miejsce na przedwiośniu 2010) i Future History (7 w 2011, mimo wykreowania kilku przebojów, krążek wyleciał z listy już po miesiącu!) powtórzyło Tattoos (5 jesienią 2013). Ze swojej pierwszej brytyjskiej złotej płyty cieszył się 20 VI wykonawca, w którego przypadku single, a szczególnie featuringi, jeszcze mocniej przytłaczają longplaye. Myślę o Will.I.Amie i jego Willpower (3 pozycja wiosną 2013). Jego pierwszy solowy "długograj" Songs About Girls (brawa za szczery tytuł!) dotarł zaledwie do 68 lokaty w 2008, chociaż znając życie kiedyś pokryje się srebrem...

Był to dobry tydzień nie tylko dla czarnoskórych showmanów, ale także dla weteranów rocka. Johnny Cash (4 wiosną 2014) niestety nie dożył odebrania srebrnej płyty za swój niepublikowany wcześniej materiał z lat 80. pt. Out Among the Stars, inna sprawa, że nie wiadomo, czy zostałby on w ogóle wydany, gdyby "Człowiek w Czerni" nadal żył... Wilko Johnson i Roger Daltrey mieli na swoim koncie płytowe numery jeden ze swoimi macierzystymi zespołami The Who i Dr Feelgood. Wiosną ich wspólny krążek Going Back Home zadowolił się 3 lokatą, co nie przeszkodziło mu w uzyskaniu złotego statusu.

Spośród metalowych zespołów młodego pokolenia tym razem gościmy Avenged Sevenfold. "Mściciele" zdziwili mnie we wrześniu 2013 wygrywając walkę o brytyjski numer jeden z Naughty Boyem, ale ogólnie był to "cichy tydzień". Po 5 tygodniach płyta Hail to the King spadła z listy i dopiero pokryła się srebrem. Ten sam certyfikat uzyskało też Waking the Fallen z 2003, które również dopiero we wrześniu 2013 pojawiło się na 35 miejscu UK Charts. Metalcore'owcy na razie zasłużyli na Wyspach na trzy złote płyty: City of Evil (63 w 2005, ich jedyna amerykańska platyna), Avenged Sevenfold (24 w 2007) i Nightmare (5 latem 2010).

To oczywiście niezłe wyniki, ale oczywiście trudno im tam konkurować np. z Kasabian, którzy 20 VII odbierali srebrny certyfikat za nowy album 48:13, na pewno z myślą, że na nim się nie skończy. Po raz pierwszy w tym roku na liście nagrodzonych znalazł się Ed Sheeran (wyprodukowany przez Pharrella Williamsa srebrny singiel Sing). Lepiej przyzwyczajcie się do tego nazwiska, bo będzie się pojawiać w tym cyklu bardzo często, m.in. w najbliższym odcinku...

archiwum:
Wili się jak piskorz, żeby jak najpóźniej trafić do tego cyklu, ale wreszcie się udało :) Stereophonics udało się wypracować tak udany balans między pop-rockiem a ostrzejszymi brzmieniami, że przez około ośmiu lat na brytyjskim rynku nie było na nich mocnych. 20 VI potrójnie platynowy status uzyskał ich debiutancki album Word Gets Around (6 miejsce w 1997, 118 tyg. w top 75). Po nim nadeszły pięciokrotne platyny Performance and Cocktails (numer jeden wiosną 1999, 101 tyg. w top 75) i Just Enough Education to Perform (5 tygodni na szczycie wiosną 2001, 87 tyg. w top 75), podwójna platyna You Gotta Go There to Come Back (szczyt wiosną 2003, 43 tyg. w top 75) i platyna Language. Sex. Violence. Other? (prowadzenie wiosną 2005). Potem pozycja Walijczyków osłabła, jednak nie na tyle, aby nie wzbogacili się o kolejne cztery złote płyty: Live from Dakota (13 w 2006), Pull the Pin (ostatni numer jeden z jesieni 2007), Keep Calm and Carry On (11 w 2009) i Graffiti on the Train (3 na przedwiośniu 2013). A ich wcześniejsze przeboje wciąż są na tyle popularne, że Decade in the Sun: Best of Stereophonics (2 jesienią 2008, 89 tyg. w top 75) zawdzięcza im poczwórną platyną!

Była wokalistka indie-rockowej grupy 10.000 Maniacs Natalie Merchant ulokowała w brytyjskim Top 75 cztery swoje solowe albumy (w USA - cztery w Top 20). 20 VI srebrem pokrył się pierwszy z nich - Tigerlily (39 w 1995). Najwyżej z nich, do 34 pozycji, dotarł w maju tego roku krążek zatytułowany po prostu Natalie Merchant.

Południowoafrykański klawiszowiec i założyciel kilku zespołów ze swoim nazwiskiem w nazwie Manfred Mann po raz ostatni był obecny na brytyjskiej liście sprzedaży singli i liście certyfikatów BPI w 1979 r. W latach 60. spędził on w sumie 7 tygodni na prowadzeniu UK Charts z singlami: Do Wah Diddy Diddy (lato 1964), Pretty Flamingo (wiosna 1966, w jego nagraniu uczestniczył niedawno zmarły Jack Bruce z Cream) i Mighty Quinn (początek 1968). Spośród utworów Manfred Mann's Earth Band najbardziej znany jest chyba Blinded By The Light (6 w 1976) autorstwa Bruce'a Springsteena, jednak srebrnym singlem stało się Davy's on the Road Again (6 w 1978). W tym czasie powstały także srebrne płyty The Roaring Silence (10 w 1976) i Solar Fire (1973, nie notowana w UK) oraz złota Semi-Detached Suburuban (9 w 1979). Długie lata milczenia przerwało "srebro" dla Greatest Hits z 1993 (prawdopodobnie jakieś wydawnictwo w "budget price", a nie Ages Of Mann: 22 Classic Hits Of The 60's, które dotarło w tamtym roku do 23 miejsca listy przebojów).

rozmaitości:
- podwójna platyna dla składanki American Anthems z maja 2010 (nawet power-popowy Jellyfish się załapał, duży plus za Satellite The Hooters)
- srebrna płyta dla składanki Back To The Old Skool Garage Classics Vol. 2 z grudnia 2012
- srebrna płyta dla składanki Joey Essex Presents Essex Anthems - naprawdę nie rozumiem ludzi, którzy potrzebują rekomendacji gwiazdy reality show, żeby kupić tak oczywiste przeboje


W następnym odcinku: krótki przegląd trendów kolejnego kwartału oraz ktoś, kogo pewnie nie lubicie :)

No comments:

Post a Comment